Heimsendir III nálgast!

Ætlarðu að segja nei við Icesave? Hugsaðu þig þá þrisvar um! Það gæti skollið á HEIMSENDIR. Marel, Reykjanesbær, Össur og Landsvirkjun fá hugsanlega ekki lán í útlöndum, gjaldeyrishöftin gætu dáið, erlendir stjórnmálamenn líta hugsanlega íslenska stjórnmála- og embættismenn hornauga í yfir glasbarminn í kokteilboðum í Brussel og íslenskir sérfræðingar í Evrópumálum fá mögulega ekki eins góða skattfrjálsa vinnu hjá Sambandinu og þeim dreymir um. Hörmuleg framtíðarsýn ekki satt? En þú þarft ekki að óttast, keyptu Heimsendabol hjá Egozentric® París, London, Amsterdam, og þér er borgið. 

 

Gakktu um í staðfestingu þess að heimsendirinn er í nánd! Hvort sem það er gamli heimsendirinn eða sá yfirvofandi. Vertu vinum þínum þörf áminning um hvað mun gerast breyti þeir ekki rétt. Auðvitað eiga Íslendingar að greiða fyrir misheppnuð viðskiptaævintýri Björgólfs og félaga í útlöndum. Hvernig datt nokkrum manni annað í hug en það væri sjálfsagt? Hver kannast ekki við að hafa skrifað undir víxil hjá skyldmenni? Þetta er alveg eins. Sama góða tilfinningin fyrir að allt fari á besta veg. Enda er bjart framundan í efnahagsmálum heimsins, einkum í Evrópu, svo það er ekkert að óttast. Þrotabú Landsbankans er hvort sem er svo auðugt að það næst upp í allar kröfur, samþykkt skuldaviðurkenningarinnar er bara málamyndagjörningur og mun í mesta lagi kosta þjóðina 700 milljarða. Að vísu vildu viðsemjendurnir ekki bara taka þrotabúið og láta gott heita, en það er ekki vísbending um eitthvað óeðlilegt, nei, það er vísbending um að Íslendingar eru snillingar í samningum, snillingar sem láta einskis ófreistað við að gæta hagsmuna þjóðarinnar.

Einhver gæti sagt: „Þótt stjórnmálamennirnir hafi lofað endurgreiðslu, þá gerði ég það aldrei.“ Það er rétt upp að vissu marki. Stjórnmálamennirnir eru handhafar sjóðsins okkar og geta tæmt hann eftir eigin geðþótta og tæmt vasa komandi kynslóða líka til að greiða það sem út af stendur. Eignaréttarákvæði stjórnarskrárinnar ver þetta einmitt með tilliti til almannahagsmuna. Það þarf engan lögfræðing til að skilja þetta.

Hér er uppfærð verðtafla frá því bolirnir voru tveir: Verðið er ekkert minna en æðislegt, þú sparar 378% 435% frá listaverði og þarft aðeins að reiða fram 29,990 krónur fyrir stykkið, staðgreitt. Inn í þessu einstaka afsláttarverði er 30% virðisaukaskattur, en hann er hafður svona hóflegur vegna hinnar GLÆSILEGU niðurstöðu íslensku samninganefndarinnar í Icesave [I, II og III] (innsk. blm.). Sérstakur afsláttur er veittur ef allir bolirnir eru keyptir, eða 456% 767% af listaverði. Samtals kosta bolirnir tveir þrír, pakkaðir í plast, aðeins 75,990 124,990 krónur.

Bolirnir fást í öllum stærðum, hvítir með svörtu letri. 0,001 prósent af sendingarkostnaðinum rennur óskipt til Stjórnmálamannahjálpar Sameinuðu þjóðanna.

Baggalútsfrétt?

Þetta hljómar eins og frétt úr Lauknum eða Baggalúti. Og þetta hús, er það á Íslandi? Ekki væsir um Samkeppniseftirilitið í þessu húsi, ætli það sé með allar hæðirnar? Talandi um samkeppniseftirlit og verðsamráð. Hefur engum dottið í hug að líta á Mjólkursamsöluna og fyrirkomulag sölu á landbúnaðarafurðum? Þeir eru svo sniðugir stjórnmálamennirnir okkar að þeir tóku „ólöglegt“ frá „samráð“ þegar kemur að mjólkinni. Allt er gert til að koma í veg fyrir dónalega hegðun fyrirtækja á markaði en grófur dónaskapur við almenning í samband við mjólkurframleiðslu er látinn óátalinn. Sorglegt. Þetta er sjúkdómseinkenni Íslands, klíkuskapur sem hyglir fáum en skaðar fjöldann.

Heitir nú Byggingavörur Dúdda

Niðurstaða dómsmálsins skiptir ekki máli fyrir Ísland,

það fer á hausinn ef dómsmálið tapast. Verður gjaldþrota. Ef málið vinnst, erum við laus við þetta fyrir fullt og allt. Það er augljóst að Hollendingar og Bretar vilja ekki dómsmál. Ef þeir vinna málið, tapa þeir öllum kröfum. En þetta var algerlega þeirra mál, að greiða út innistæðurnar. Það gerðu þeir, eins og fram hefur komið, til að bjarga eigin skinni. Þeir Íslendingar sem vilja greiða fyrir þetta útspil þeirra eru ginningarfífl og kjarkleysingjar sem sjá ekki skóginn fyrir trjánum. Segjum „nei“ við þessum samningi í þjóðaratkvæðagreiðslu.

Áhættan af dómsmáli meiri

Hvað með Kim Il Sung og hina spekingana?

Það er nú algert lágmark að hringja í Kim Il Sung, Gordon Brown, Hugo Chaves og Alexander Lukashenko og spyrja þá álits á róstunum í Líbíu fyrst spekingarnir eru á annað borð farnir að tjá sig.

Segir Bandaríkin enga áhuga hafa á friði

Forsjárhyggju samfélagið

Vitaskuld á það að vera á ábyrgð foreldra hvort börn undir 18 fara í ljósabekki. Þessi opinbera afskiptasemi er ekkert minna en hlægileg. En hún er líka stórhættuleg, því opinber forsjáriðnaður verður alltaf að finna sér ný og ný viðfangsefni til að halda sjálfum sér við (búa til nýja óvini). Þannig eykst opinbera forsjáin smátt og smátt þar til hún hefur fest samfélagið í viðjar hreinnar flónsku sem haldið er við með ofbeldi.

Börnin fái að fara í ljós

Afleiðingar bannlaga

Ætli ekkjur og aðrir syrgjandi fjölskyldumeðlimir í Mexíkó séu sammála þeim sem vilja viðhalda bláu banni við öðrum fíkniefnum en víni og tóbaki?

Tollurinn sem greiða þarf vegna þessara skammsýnu sjónarmiða er miklu hærri en ef það væri ekki amast við fíkniefnum og þau sett undir lög og reglur eins og önnur neysluvara.

Hörmungarnar sem bann veldur eru gríðarlegar, eins og þeir sem orðið hafa fyrir árásum eða þjófnuðum eiturlyfjafíkla, vita.

Alkóhólistar á batavegi eru hvattir til að horfast í augu við fíkn sína og sjálfa sig undanbragðalaust. Erum við að horfast undanbragðalaust í augu við afleiðingarnar af fíkniefnabanninu?

Yfir 15.000 myrtir í eiturlyfjastríðum

Ekkert svigrúm

Umferðareyjur eru fyrirtaks öryggisventill, ef eitthvað kemur upp á, til dæmis ef það springur dekk eða skyndilega þarf að sveigja frá til að forða óhappi. Þá má aka upp á þær.

Er ég ók um Miklubraut í gærkvöldi sá ég að vegriðið sem fjallað er um í þessari frétt er sett alveg út við götuna. Mér þótti það óþægilegt. Það er ekkert svigrúm þarna lengur.

Væri ekki skynsamlegra, og hagkvæmara, að leggja eitt tvöfalt vegrið í miðju eyjunnar milli akreinanna?

Sama er uppi á teningnum á Hafnarfjarðarvegi, þar er vegriðið alveg út við götu. Þetta er óskynsamlegt og minnkar, eins og áður segir, svigrúm til að bregðast við óhöppum.

Framkvæmdir á Miklubraut

Kófsveitt

Fréttir eru í eðli sínu meira vondar en góðar. Góðar fréttir eru einhvern veginn léttvægari, finnst mörgum, en fréttir af óförum eða hörmungum. Ég er mikill aðdáandi góðra frétta og les þær iðulega á undan hinum vondu. Hjarta mitt tók gleðikipp í síðustu viku þegar ég sá baksíðu Moggans. Þar var mjög góð frétt. Frétt um að fólk kæmi kófsveitt úr leikfimi. En hvað það var nú ánægjulegt. Kófsveitt fólk sem kemur úr leikfimi getur aðeins þýtt duglegt, samviskusamt og heilbrigt fólk sem tekur virkilega á því í líkamsræktinni og hlífir sér hvergi, svíkst ekki undan með því að lyfta léttari lóðum og taka færri æfingar. En gleði mín dvínaði nokkuð þegar ég sá undirfyrirsögnina. Engar sturtur í einhverjum skólanum. Það er virkilega slæm frétt og meira í takt við eðli frétta. Þrátt fyrir það huggaði ég mig við þá staðreynd að hvað sem sturtumálum þessa skóla líður, taka krakkarnir á því í leikfiminni. Því ber að fagna vegna þess að síðast þegar ég vissi fór æska landsins stækkandi á þverveginn. Æsku landsins er þá viðbjargandi. Stórkostlegt!

Fáar fyrirsagnir og fréttir hafa í sér eins miklar dramatískar sviptingar eins og þessi. Fyrst er maður virkilega glaður fyrir hönd þeirra sem stunda leikfimi, svo kemur í ljós að þau komast ekki í sturtu, þá er maður sorgmæddur. Svo gleðst maður aftur yfir þeirri óvæntu gleðifrétt að þau taki hraustlega á því í leikfiminni en mæta ekki með vottorð eða neita hreinlega að hreyfa sig fyrr en sturturnar eru komnar í lag.

Framtíðarsýn reynist rétt, sprengir upp verð á gömlum bol!

Við tiltekt í vöruskemmu Egozentric®© París, London, Washington, Hannover, kom í ljós bolur sem talið var að væri uppseldur fyrir löngu. Bolurinn var gerður fyrir viðskiptavin sem hafði ákaflega fallega framtíðarsýn og vildi tryggja að fleiri nytu hennar með honum. Framtíðarsýnin var ekki bara falleg, heldur líka sönn og rétt. Svona djúpvitrir spakvitringar eru vandfundnir; viðskiptavinir sem SKILJA að nokkur lykilatriði þarf að leysa svo smjör drjúpi af hverju strái á Íslandi og hafa bæði kjark og þor til að segja það upphátt.

Aðeins fundust nokkur rauð eintök af stærðinni 50. Vegna óbeins kostnaðar við gerð bolarins, þrældóms barna, kvenna og gamalmenna á Madagaskar, viðbjóðslegra efna sem runnu út í umhverfið við vinnslu tausins  og gróðurhúsagassins sem varð til þegar saumakonurnar fretuðu eftir rúgbrauðið sem þær fengu í hádeginu, verður að stilla verðinu í sannkallað óhóf, eða aðeins 55.600 krónur stykkið óplastað. Plastaður kostar bolurinn litlar 78.232 krónur. Tilboð! Ef þú kaupir tvo færðu þá á 245.000 krónur. 0,0001% af pökkunarkostnaði rennur óskiptur í gjaldeyrisforða Seðlabanka Íslands.

Hvar eru mínar afskriftir?

Egozentric Designs®©, París, London, New York, Róm er stolt af því að kynna nýjasta bolinn sinn. Hann er að þessu sinni ekki hannaður fyrir viðskiptavin, heldur stofuna sjálfa, enda fór stofan, eins og svo margir aðrir, fremur geyst á árunum fyrir hrun og tók lán sem nutu gengistryggingar. En svo virðist sem stofan hafi ekki verið nógu stórtæk. Aðalhönnuðurinn hefði mátt segja sér það sjálfur, maðurinn sem á mannamótum þuldi jafnan spekina „skuldirðu lítið á bankinn þig, skuldirðu mikið átt þú bankann,“ til að sýnast gáfulegur.

Bolurinn er þýðing á hönnun sem stofan hefur gert fyrir erlenda viðskiptavini (Where is my bailout).

 

Vertu harður á þínu og sýndu stjórnvöldum og bankavöldum enga miskunn. Stærð 1-100. Litur: Rauður. Bolurinn er sem fyrr úr óviðjafnanlegri bómull, þrælatíndri með berum, blóðugum höndum á Madagaskar. Verð aðeins 19900 krónur. 0,05% af sendingarkostnaði rennur óskipt til afskriftasjóðs Íslandsbanka.

54,7 milljarðar afskrifaðir