Kryptonæt ranghugmyndanna 2

Eins og við var að búast er Vínbúðin á leiðinni út á Granda þar sem aðgengi er gott og næg bílastæði. Hún flytur úr miðbænum þar sem aðgengi er torveldað og bílastæðum fækkað. Þetta er raunveruleikinn sem gerir ranghugmyndum borgarstjórnar svo erfitt fyrir. Mesta furða er að þau skuli ekki átta sig á þessum bláköldu, ísköldu, staðreyndum um lífið á Íslandi. Eina leiðin til að koma þeim í skilning um á hve miklum villigötum þau eru er að kjósa EKKI neinn þeirra flokka sem halda Degi og klíku hans við völd í ráhúsinu.

Vitaskuld er skynsamlegasti leikurinn í stöðunni að gera sölu á áfengi frjálsa. Það myndi gera kaupmanninum á horninu auðveldara með að halda rekstrinum á floti. En eins og við er að búast dettur engum í ráðhúsinu í hug að það gæti mögulega verið lausn.

Kryptonæt ranghugmyndanna

Ranghugmyndir hljóma iðulega mjög vel, annars væru þær trúlega ekki ranghugmyndir.

Ósjaldan eru ranghugmyndir fögur framtíðarsýn. Í gamla daga snerist ein þeirra um sæluríki verkalýðsins. Ranghugmyndir samtímans eru af öðrum toga en samt af sama ættboga. Ranghugmyndir sannfæra kjósendur oft og tíðum um að kjósa þá sem hvað mest lifa sig inn í þær.

En eins og kryptonæt var veikleiki Súpermanns þá standast ranghugmyndir ekki kryptonætið sem raunveruleikinn er.

Ein ranghugmynd sem hefur verið vinsæl meðal stjórnmálamanna undanfarin ár er að affarasælast sé að fækka sem mest, jafnvel útrýma alveg, bílastæðum í miðborginni; gera vegfarendum á fólksbílum sem erfiðast að komast leiðar sinnar í og við miðborgina — allt vitaskuld með velferð akandi vegfararenda í huga.

Þeir sjá fyrir sér hamingjusama vegfarendur á tveimur jafnfljótum í göngugötum lausa við ónæðið sem mengandi og ómengandi fólksbílar valda. Þessi hugmynd hljómar einstaklega vel og lítur ekki síður vel út á teikningum og tölvugerðum góðviðrismyndum frá arkitektastofum.

En þá kemur bölvaður leiðinda raunveruleikinn og skemmir allt.

Fyrst flutti pósturinn burt eftir 100 ár og nú er ríkiseinokunarverslunin með áfengi á förum úr miðbænum. Ástæðan er sú sama í báðum tilvikum. Ekki næg bílastæði og erfið aðkoma.

Það skiptir máli hverjir stjórna. Ef þér er annt um miðbæinn, þá skaltu ekki kjósa flokkana sem nú stjórna borginni í næstu kosningum.

Flón til forystu

Ekki aðeins er stefna borgarstjórnar í húsnæðismálum glæpsamlega vitlaus fyrir borgina sjálfa heldur er hún stórhættuleg fyrir landið allt. Þessi flón eru að setja landið á hliðina í efnahagsmálum vegna andúðar á ... Jú, fólksbílum og úthverfum! Varla finnst betra dæmi um það hvaða flokka á EKKI kjósa til forystu. 

Allt að gerast í Reykjavík

Enginn vafi leikur á að stefna borgarstjórnar í húsnæðismálum er glæpsamlega vitlaus.

Vitlaus: Í hlægilegri andúð á bílum og úthverfum neitar borgarstjórn að skipuleggja einbýlishúsahverfi. Einbýli er eftirsóttasta búsetuformið hjá þeim sem greiða mest útsvar. Ef ekkert er framboðið í Reykjavík fara þeir einfaldlega annað.

Glæpsamleg: Borgin hefur ekki efni á að missa skatttekjur. Hún er nú þegar rekin með stórkostlegu tapi. Stjórnendur borgarinnar átta sig ekki á að þeir geta ekki komið í veg fyrir vilja markaðarins.

Með stefnu sinni um að byggja blokkir á hverjum einasta græna bletti í þéttbýlinu minna þeir á mann sem reynir að flytja sand í bastkörfu.

Verða vatnsaflsvirkjarnir úreltar eftir nokkur ár?

Einu sinni átti að skipta út glóperum fyrir orkusparandi en mengandi gormlaga flúorperur. Sú opinbera herferð sigldi í strand þegar LED perurnar gerðu gormruslið að viðundri. Opinbera stefnan um „ó hve létt er þitt kolefnisfótspor“ („ó hve lengi ég þarf að hanga eftir þér“) er nú komin í skerjagarðinn þar sem flakið af flúorperustefnunni liggur. Spurningin er ekki hvort heldur hvenær hún steytir á skeri.

 

Hér er tilvitnun í grein Matt Ridleys þar sem spáð er fyrir um nýjan orkugjafa:

„A device the size of a shipping container could power a small city, running on tiny quantities of fuel: some deuterium extracted from seawater and some tritium continuously “bred” inside the thing itself from a little lithium. The output is helium-4, an inert, non-radioactive gas. The environmental footprint would be negligible: no carbon dioxide emissions, no waste, no pollution, very few materials and a pocket-handkerchief of land. We could retire the rest of the energy industry altogether – oil rigs, coal mines, wind turbines, solar farms, hydro dams and all – and set about raising everybody’s standard of living indefinitely, while telling Greta Thunberg to cheer up.“

Fagmennskan uppmáluð

Hafi einhver efast um að flestir fjölmiðlar í Bandaríkjunum dragi taum ákveðins stjórnmálaflokks, þarf sá hinn sami ekki að efast lengur. Svo er allsóekkí.

Það sem fer hér á eftir er næstum fullkomið dæmi um fagmennsku, hlutleysi og innsæi að ekki sé talað um sjálfsvitund, núvitund og kynþáttavitund.

2017 birtist þessi fyrirsögn í hinu stórvirta stórblaði Washington Post:

2021 Birtist svo þessi fyrirsögn í hinu stórkostlega virta Washington Post:

Eini munurinn – EINI – er að þegar fyrri fréttin var skrifuð var Donald Trump forseti Bandaríkjanna. Keppikefli hans var: Kaupum bandarískt.

Það er mjög ánægjulegt að sjá að faglegir blaðamenn Washington Post hafa loksins áttað sig á mikilvægi þess að hlú að innviðum eigin lands. Er það tilviljun að Biden (eða hans fólk, hann er ekki alveg með á nótunum sökum anna) fær svona góðar undirtektir hjá blaðinu? Allsóekkí.

Þess má geta að næst þegar þú kaupir eitthvað á Amazon.com ertu óbeint að styrkja faglegheitin og hlutleysið sem viðgengst svo snilldarlega á WP. Eigandi blaðsins heitir Jeff Bezos.

Fyrirmyndar forseti

Taka úr umferð

En hún snýst nú samt

á Galíleó að hafa muldrað í barminn þegar skollaeyrum var skellt við fullyrðingum hans um að jörðin snerist í kringum sólina.

Staðreynar Snjáldru, Forarvilpunnar og Gögguls hlupu aldeilis á sig varðandi vangaveltur um að Kínakommaveiran hafi sloppið út af tilraunastofunni í Wuhan en ekki úr dýri sem enn hefur ekki fundist. Þeir létu draga sig á asnaeyrunum af hópi sérfræðinga sem hafði hagsmuna að gæta og gat ekki einu sinni flutt mál sitt án þess að rugla saman getgátum og staðreyndum.

Ég deildi þessari grein á Snjáldru, en ég hef ekki enn fengið nein viðbrögð. Svona fara menn að þegar sannleikurinn gerist óþægilegur. Honum er sópað undir algrímsteppið.

Í hvaða myrkri deyr lýðræðið?

Það skyldi þó ekki vera að lýðræðið gefi upp öndina í myrkri fáfræðinnar? Eða heimskunnar ef til vill? Nú er erfitt að meta heimsku, en fáfræðina er auðveldara að festa fingur á. Getur verið að þau sem þekkja ekki söguna séu dæmd til að endurtaka hana? Við getum huggað okkur við að Washington Post stendur lýðræðisvaktina fyrir okkur.

Ekki bera Donald Trump saman við Hitler. Það gerir lítið úr Hitler.