Yfirlesnir sérfræðingar standa á gati

Kostulegt er að fylgjast með tilraunum til að stimpla efasemdarfólk um hlýnun af mannavöldum sem afneitunarsinna á borð við þá sem afneita þróunarskýringu Darwins. Aðrir stimplar sem vinsælir hafa verið  er olíustimpillinn og öfgahægristimpillinn og ef heiftin er því meiri (og sárindin og minnimáttarkenndin) barnalegar athugasemdir um að efasemdarmenn kunni ekki á hitamæli. Hróðugir benda hinir sannfærðu á að yfirlesnar greinar sem halda því fram að það hlýni af mannavöldum séu fleiri en þær yfirlesnu greinar sem halda því ekki fram. 

En frammi fyrir nokkrum spurningum sem barn er fært um að spyrja, barn sem veit ekki hvað er til hægri og hvað er til vinstri í pólitík, veit ekkert um olíufyrirtæki, hefur aldrei þegið krónu frá Essó og hefur ekki hugmynd um yfirlesnar greinar, standa allir sannfærðir vísindamenn sem og leikmannakórinn berskjaldaðir.

Hér eru spurningar barnsins:

1. Fyrst hækkandi hitastig nú er mönnum að kenna, hverju var hækkandi hitastig árið 1000 að kenna?

2. Af hverju stafaði kuldaskeiðið á 20. öld, frá 1945-1975?

Ég hef ekki fengið sannfærandi svör við þessum spurningum. Lesendum er velkomið að svara þeim í athugasemdum.

Það er rangt að mínum dómi að hafa áhyggjur af því þótt það hlýni. Miklu fleiri látast vegna kulda í heiminum en hita svo dæmi sé tekið. Fleiri myndu hafa veturinn af ef það væri hlýrra. Mannfall yrði sem sagt MINNA. Sveiflur á hitastiginu eru eðlilegar, ekki óeðlilegar.

Svo er nú eitt í viðbót sem sýnir að ekkert er að óttast, en það eru GJÖRÐIR manna. Gjörðirnar sýna best hvað raunverulega er á seiði. Enginn á Íslandi, svo dæmi sé tekið, hefur horfið frá því að byggja nánast í flæðamálinu vegna dómsdagsspánna. Enginn hefur heldur tekið sig til og málað þak húss síns hvítt til að minnka hitainntöku þess, hvað þá að mála innkeyrsluna sína hvíta. Það er vegna þess að það hefur enginn raunverulegar áhyggjur af þessu. Ekki vantar þó áróðurinn um að allt sé að fara til... ja, ég vona að ekki sé búið að leggja það niður, annars myndi ég segja Helvítis.

Dæmdur til dauða, örkumls eða líkamstjóns

Það fer ekki á milli mála að þegar undirritaðir eru samningar um að verja milljörðum af skattfé til jarðgangnagerðar á fámennum stöðum á landsbyggðinni, er jafnframt verið að undirrita dauða-, örkumls- eða líkamstjóns-dóm yfir nokkrum einstaklingum sem aka um löngu úreltar stofnæðarnar í kringum Reykjavík. Það má líta svo á að samningurinn sé í tvíriti, frumritið er glæsilegur vitnisburður um kjördæmapot, atkvæðakaup og sérhagsmuni, en afritið er dómur yfir nokkrum saklausum vegfarendum sem neyðast til að aka um vegi sem ekki eru færðir til betra horfs vegna fjárskorts.

Við höfum ekki efni á að láta þetta viðgangast öllu lengur.

Alvarlegt umferðarslys

Sár aðdáandi Tinna

Frá því ég fyrst man eftir mér hefur Tinni verið vinur minn. Hann kenndi mér að lesa og hefur æ síðan glatt mitt litla hjarta. Sama hversu mörg ár ég legg að baki, alltaf hef ég jafn gaman að Tinna og félögum.

Fyrir um 20 árum gáfu einhverjir aumingjar út teiknimyndir sem gerðar voru upp úr bókunum. Ég lét glepjast og keypti seríuna af farandsölumanni í Kringlunni á raðgreiðslum. Þegar ég fór að horfa á myndirnar kom í ljós að þær voru mikill eftirbátur bókanna og það sem verst var að einn og sami leikarinn las fyrir allar persónurnar. Það hlýtur að hafa verið gert til að halda kostnaði niðri en það hélt líka gæðunum niðri.

Nú er búið að gefa út nýjar teiknimyndir byggðar á bókunum. Hvort það eru sömu teiknimyndir og áðurnefndar veit ég ekki. En mikið óskaplega særði það mig að sjá Vindla Faraós rangt stafsetta á kápunni. Það eitt og sér er nóg fyrir mig. Ég mun ekki kaupa þá, þótt auglýst sé á hulstrinu að það sé ný íslensk talsetning.

Hærri skatta og öllum líður betur

Hvort sem okkur líkar betur eða verr hefur „samstaðan“ um hlýnun af mannavöldum yfirbragð trúarbragða. Stef sektar, iðrunar og yfirbótar. Það kallast að snúa á haus að saka þá um trúarbrögð sem voga sér að beita hyggjuviti náttúrunnar á hið flókna fyrir bæri sem náttúran er og efast um kórsöng hinna trúuðu.

Á myndinni sést sá Bandaríkjamaður sem er fremstur í flokki þeirra sem dæla koltvísýringi út í loftið með lífsstíl sínum. Hér er hann að faðma þann mann sem í tyllidagaræðum leggur til ráðvendni og sparsemi en fer langt út fyrir fjárheimildir embættisins sjálfur og eyðir eins og ríkiskassinn sé hans. Einhversstaðar á leiðinni hafa þessir kumpánar misst af þeim mikilvæga sannleik sem felst í þessum orðum: Ef þú vilt bæta heiminn, byrjaðu þá á sjálfum þér.

Öfgarnar aukast segir Al Gore

Á myndina vantar

Á fundi sem haldinn var nýlega á eyjunni Madagaskar um heimsenda vegna sóðaskapar manna kom fram að ef við bætum ekki okkar ráð hið snarasta mun heimurinn farast og það fyrr en við höldum. Helstu vísindamenn Sameinuðu þjóðanna (sjá mynd) sóttu fundin ásamt tveimur mestu spámönnum heims í loftslagsfræðum, Al Gore og Ólafi R. Grímssyni.

 

Mynd: Loftslagsnefnd Sameinuðu þjóðanna sem lagt hefur fram margar góðar skattatillögur um aðgerðir gegn hlýnun vegna manna. Frá vinstri: Dr. Rask K. Gat, Dr. Stirkur Shodum, Dr. Brundur I. Kuntz, Dr. Blaue H. Landkopf, Dr. Thom T. Unndal, Dr. Rang T. Firaser og Dr. Fals S. Pamann. Á myndina vantar Ólaf R. Grímsson og Al Gore, en þeir voru uppteknir að skoða einkaþotu þess fyrrnefnda.

Eftirlætis diskurinn

Hver hefði trúað því að diskurinn sem ég fékk í jólagjöf (áritaðan af Sigurgeiri frænda mínum) með Geir Ólafs skyldi verða eftirlætis diskur Ragnars Orra sonar míns? Trúlega enginn, en það er ótrúlegt hvað hann hefur gaman að diskinum. Hann getur hreinlega ekki hætt að leika sér með hann. Allt annað dót hverfur í skuggann af þessum einstaka diski.

Forgarðurinn in memoriam

Þessi Helvítis umræða minnti mig á þá nöpru staðreynd að það er búið að leggja Forgarðinn niður. Páfinn gerði það víst um daginn. Helvíti er eins og hús sem á að rífa en ekki er sátt um það. Þá er það gert í smám saman. Forgarðurinn tekinn, sjálft anddyrið þar sem óskírðu börnin fengu að húka. Ég skil svo sem vel að páfinn hafi viljað leggja þann leikvöll niður, því hver myndi vilja þurfa að vaða í gegn um öskrandi krakkaskara á leið sinni til Helvítis? Hvers áttu þær sálir að gjalda? Var ekki nóg að vera dæmdur til vítisvistar?

Og börnin, hvert fóru þau þegar forgarðurinn var lagður niður? Væntanlega til Helvítis. Þau eru ekki fyrr komin þangað en það á að loka Helvíti líka. Þetta er ófremdarástand sem þarf að taka á og upp á næsta kirkjuþingi.

Blessuð sé minning Forgarðs Helvítis. 

Meira um Helvíti

Ef Helvíti verður lagt niður, hvert eiga þá drullusokkarnir úr þessari hérvist að fara? Til Himnaríkis? Setur Himnaríki ekki niður við að fá alla vistmenn Helvítis inn á sig? Verður Himnaríki jafn fýsilegur kostur þá? Hvað ef blásaklaus borgari sem deyr vill ekki fara til Himnaríkis af þeim sökum? Hvaða kost á hann? Ég tel það óráð að leggja Helvíti alfarið niður. Áður en farið væri út í slíkar óafturkræfar aðgerðir má kanna hvort ekki sé hægt að skipta um kennitölu og kalla það eitthvað annað. Til dæmis Fjandaríki og lappa upp á húsgögnin og mála veggina.

Helvíti lagt niður

Ég myndi vera í stökustu vandræðum ef Helvíti væri lagt niður eins og gæti orðið í Danmörku. Mér er nefnilega tamt að segja helvítis- um alla mögulega hluti (helvítis vesen, helvítis asni osfrv). Ætli ég yrði ekki að segja fjandans- í staðinn. Ég tala nú ekki um ef farið verður með hið niðurlagða Helvíti til fjandans þar sem það jú sannarlega á heima.

 

Spurningin er sú hvort það Helvíti sem Danir viðurkenna, sé sama Helvíti og við viðurkennum sem hið eina sanna Helvíti. Þegar það verður búið að leggja bölvað Helvítið niður verða eftirfarandi orðaskipti án efa algeng: „Farðu til Helvítis!“ „Ég get það ekki þótt ég feginn vildi, það er búið að leggja það niður.“

Mér finnst að það ætti að taka eina kirknanna sem til stendur að leggja niður í Kaupmannahöfn og breyta í trúarsafn þar sem allt sem tengist helvíti er haft til sýnis. Mikilvægt er að varðveita menningu okkar og sögu.

Ný skrifstofa

Þessi færsla bloggsins er skrifuð á nýrri skrifstofu minni. Til hamingju með það. Þannig er mál með vexti að ég festi kaup á fasteign, ásamt nágranna mínum, sem er á jarðhæð hússins okkar. Nú er ég að prófa hljómgæðin. Ég er svolítið ósáttur við hljóminn, en það er etv. ekki að marka, það er tómlegt hér og bergmál. Ef ég gala, heyrist það óma lengi á eftir. Það á eftir að fylla hana af húsgögnum og drasli sem jafnan fylgir mér hvert sem ég fer. Ég er tónlistarunnandi sem hefur samt ekkert vit á tónlist. Get ekki án hennar verið, en kann ekki á neitt hljóðfæri. Hef verið að rifja upp skemmtilega diska sem voru í möppu sem ég greip með mér í tónprófunina. Leftfield, Leftism-plata hans er virkilega áheyrileg, þótt mér hafi alltaf þótt nafnið fráhrindandi, hægrisinni sem ég er. Það er þó enga pólitík að greina á plötunni, minnir samt að samplað hafi verið gargið „Burn Hollywood burn“ í eitthvert lagið. Hann má vera kommúnisti mín vegna, svo lengi sem hann gerir góða músík. Original er frábært. Ég veit ekki hvort ég á að hafa miðjuhátalarann tengdan. Hallast þó að því. Áðan hlustaði ég á Neneh Cherry og Youssou N'dour flytja lagið sitt 7 seconds. Mikið óskaplega er það fallegt lag. Annað lag er líka fallegt á þeirri plötu. Það heitir Woman. Ég hlakka til að stinga ljósleiðraratengjunum í hljómtækin úr tölvunni. Hlýtur að rokka sá hljómur. Keypti slíkar snúrur í dag. Voru á fínu verði í Tölvutek, miklu ódýrari en í Elko. Elko plebeijarnir virðast ná til baka afslætti í auglýsingabæklingum sínum í snúrunum. Okurverð á einhverju sem þeir kalla gold þetta og gold hitt. Amk. helmingsmunur er á hdmi tengjunum þar og í Tölvutekinu. Verandi hálf heyrnarlaus, heyri ég engan mun á 6000 króna gold-snúru og 1000 króna gúmmísnúru. Ein af mínum eftirlætis plötum til langs tíma var án efa sú sem ég er að hlusta á núna. Trip on this með Technotronic, sérstakt remix-album. Besta lagið er Rockin over the beat. Snilldartekknó. Það minnir mig á skondið atvik í dag. Það var auglýsing í útvarpinu, konan sagði: „Komið og skoðið hnakkana mína.“ Ég fór strax að hugsa um Selfoss og aflitaða, súkkulaðibrúna stráka. En konan var að meina hnakkana í einhverri hestabúðinni. Ætlaði ég að segja eitthvað meira? Ég ætlaði nú ekki að segja neitt raunar, en þó er þetta orðið langt hjá mér.

Í lokin ætla ég að búa til listaverk úr hlutunum sem eru á borðinu hjá mér, ekki ósvipað og villi vinur minn gerði við ruslið í ruslakörfu sinni um árið. Hann límdi allt sem var í ruslakörfunni á spjald, sígarettustubba, gostappa, snepla og eitthvað fleira sem ég man ekki hvað var. Mér fannst listaverkið hans vera það fegursta og innihaldsríkasta sem ég hafði nokkru sinni séð. Það geislaði af hráum krafti og var um leið persónulýsing á listamanninum og bar auk þess vitni um kímnigáfu og frumleika. Því miður var listaverkinu hent (enda sá enginn listina í því nema ég). Listaverkið sem ég ætla að búa til núna er í orðum. Vonandi finnur einhver listina hríslast um sig við lesturinn: Skissubók, óopnuð. Ferð höfundarins. Poki frá Tölvuteki með hdmi snúru og ljósleiðara. Ethernet-tenglar í boxi. Brotblaðahnífur. Svartur franskur rennilás. Lítil flatkjöftutöng. Frekar lítil flatkjöftutöng. Ethernet-töng (eða CAT-5-töng, eins og Hörður frændi kallar það, sem er meira pró). Fjarstýring á magnarann, fjarstýring á geislaspilarann, Unchained með Johnny Cash (ég hlustaði á hann fyrst en það er ekki hentug tónlist til að prófa hljóm), Man með Neneh Cherry, fartölvan sem ég er að pikka á. Skúffa með RCA-tengjum. Endi á innstungulok í lagnarennu, blá fyrirlestramappa, penni, svartur franskur rennilás, grár franskur rennilás, rafmagnssnúra, straumbreytir, hátalari (miðju), hátalarasnúrur. Geisladiskamappa, geislaspilari, magnari. Plastklæddur vír til að festa saman snúruhönk.