Hvað sýnir reynslan?

Fyrir nokkrum árum þegar Hrefnuveiðar hófust æptu margir í örvæntingu að hvalaskoðanir myndu leggjast af ef slíkur ósómi yrði leyfður og ferðaþjónustan myndi bíða óbætanlegan skaða.

Hver er reynslan?

Hún er sú að aldrei fleiri heimsækja Ísland og aldrei fleiri fara í hvalaskoðanir.

Þarf að ræða þetta eitthvað frekar? 

Vinstristefna að tala niður atvinnulífið

Athugasemdir

[Ingvar Valgeirsson, 23.5.2008 kl. 23:26]

Ef menn fara í safarí í útlandinu að skoða t.d. antílópur lýkur ferðinni á því að menn fá safarí-ka antílópusteik. Því þætti mér tilvalið að bjóða upp á grillaða hrefnu og hvalaborgara um borð í skoðunarbátunum og hætta þessu bévítans væli.

[Beturvitringur, 24.5.2008 kl. 12:54]

... eða bjóða ferðalöngum að taka í gikkinn! (nú var ég ógeð)

[Ingvar Valgeirsson, 24.5.2008 kl. 16:16]

Það er örugglega fullt af fólki sem er til í að borga erlendan gjaldeyri fyrir að skjóta hval - málið í nefnd!

[Sigurgeir Orri Sigurgeirsson, 25.5.2008 kl. 08:56]

Ekki er nokkur vafi á því að fullt yrði í hverja ferð sem byði skoðun, skot og grill. Án gríns. Moby Dick on a stick. Það er nefnilega lítill minnihluti, en hávær minnihluti, sem er á móti hvalveiðum. Fjölmargir iðjuleysingjar lifa af því að þykjast bera hag hvala fyrir brjósti. Gamlar konur eru ginningarfífl þeirra, þær gerast styrktaraðilar tiltekinna hvala sem eru ekki einu sinni til. Pólitískir ístöðuleysingjar hlaupa á eftir þessum loddurum.