Eftir hverju ertu að bíða?

Losaðu höftin í dag, það þarf ekki að leiða frumvarpið um höft til 2015 í lög.

Eins og fjölmargir bentu á strax í upphafi hafta hefur fjötrakrónan lamandi áhrif á hagkerfið. Það er komið í ljós. Seðlabankinn þarf að leiðrétta allar spár sínar um efnahag landsins á korters-fresti. Aumkunnarvert svo ekki sé fastara að orði kveðið.

Seðlabankastjóri: Brýnt að losa höftin

Bönnum ALLAR áfengisauglýsingar

Sem meðlimur í SÁÁ fagna ég fyrirhuguðu frumvarpi um bann við áfengisauglýsingum. Það er mikilvægt skref og jákvætt. En betur má ef duga skal. Hrikalegt flóð áfengisauglýsinga frá útlöndum dynur daginn út og inn á saklausri æskunni og þeim sem enga freistingu mega sjá án þess að falla fyrir henni. Ég er að tala um sjónvarpið. Svo virðist sem réttsýnin og skynsemin sem felst í að banna ALVEG áfengisauglýsingar hafi ekki náð að skjóta jafn góðum rótum á Íslandi og víða í hinum stóra heimi. Íþróttakappleikir í útlöndum eru margir hverjir kostaðir af brugghúsum sem jafnframt selja vöru sína hér á landi. Ég hvet félagsmenn í samtökunum að fylgjast vel með úrslitaleik Meistardeildar Evrópu 28. maí, hvort þar séu ekki alveg örugglega framin brot á íslenskum lögum um bann við áfengisauglýsingum. Þetta er vitaskuld ótækt. Ef bannið á að virka og æskan og veikgeðja að halda velli verður að banna svona útsendingar, eða koma í veg fyrir með einhverjum tækniráðum að áfengið komi fyrir augu íslenskra íþróttaunnenda.

Haldi menn að sjónvarpið sé eini sökudólgurinn í þessum efnum eru þeir ekki vel með á nótunum. Yfir landið flæða tímarit sem auglýsa áfengi sem aldrei fyrr. Ef við ætlum að taka okkur alvarlega sem þjóð sem vill koma í veg fyrir áfengisbölið ber okkur að setja á fót nefnd sem hefur það á starfssviði sínu að banna tímarit eða rífa úr og sverta allar áfengisauglýsingar í þeim sem hljóta náð fyrir augum nefndarinnar áður en blöðin berast áskrifendum eða í bókabúðir. Það mætti gera þessa nefnd að deild í Fjölmiðlastofu og skapa þannig fjölmörg viðbótarstörf hjá ríkinu.

Áfengisstofa, eins og það mætti etv. kalla hana gæti líka haft netið á sinni könnu, en eins og flestir vita er mikið um áfengisauglýsingar á netinu, svo mikið að furðu sætir að áfengisbölið skuli ekki vera meira vandamál en það þó er. Með nútímatækni mætti loka fyrir eða sverta allar áfengisauglýsingar á netinu. Eitt og sér myndi þetta skapa fleiri störf hjá ríkinu, en tapast hjá einkageiranum, vegna hins fyrirhugaða algera auglýsingabanns. Það er nú líka miklu göfugra að vinna við slík hátæknistörf en lágtæknistörf eins og bruggun eða auglýsingagerð.

Við blasir að næsta skref, og það heillavænlegasta, er vitaskuld að banna áfengi alfarið í landinu. Byrja á því að draga úr opnunartíma ÁTVR, til dæmis hafa bara opið á miðvikudögum milli sjö og átta að morgni, stytta opnunartíma veitingahúsa smátt og smátt og fækka um leið tegundum áfengis sem þau mega selja. Að sama skapi ætti að minnka stórlega skammtinn fljúgandi vegfarendur mega hafa með sér inn í landið og leggja svo áfengissölu niður í fríhöfninni.

Þeir sem benda á slæma reynslu af áfengisbanni á bannárunum eru bara alkóhólistar og úrtölumenn. Glæpamenn hafa alltaf verið til og verða alltaf til. Áfengis- og vímuefnabann hvetur ekki til glæpa, það sýnir reynslan frá Mexíkó. Það er staðreynd að áfengi er böl og ég er einn þeirra sem tel að það böl megi leysa með einu pennastriki. Falleg framtíðarsýn, ekki satt?

Ég er viss um að margir telja óraunhæft að hægt sé að banna áfengi algerlega á Íslandi. Á móti bendi ég á þá staðreynd að Talibönunum í Afganistan tókst mjög farsællega að loka sínu landi. Þótt það sé etv. ekki rétt að taka Talibanana sér til fyrirmyndar (kúgun kvenna, mannréttindabrot osfrv.), mega þeir þó eiga það að þetta gerðu þeir vel.

Til að koma í veg fyrir misskilning um aðild mína að SÁÁ þá vil ég taka fram að ég er ekki meðlimur í Samtökum áhugamanna um áfengis- og vímuefnavandann heldur í Samtökum áhugamanna um áfengismál. Deildin mín heitir Samtök áhugamanna um áfengismál sem aldrei hafa farið í meðferð en þyrftu kannski á því að halda, skammstafað SÁÁSAHFÍMEÞÁÞH. Markmið deildarinnar er að koma þeim skilaboðum á framfæri (með háði, ef ekki vill betur) að boð og bönn leysa ekki allan vanda og að það eigi að vera hvers og eins að meta áhættuna sem felst í að neyta áfengis eða annarra fíkniefna. Auk þess er markmiðið að hvetja alla frelsisunnandi menn til að sporna við fótum við æ meiri frekju þeirra sem telja sig vita betur hvað öðrum er fyrir bestu.

Stefnt er að... einmitt

Hvílík vonbrigði. Niðurlægingin er fullkomnuð. Lögregluríkið er fætt. Enda blasti það við að höftin voru ekki á förum þótt tal um áætlun um afnám hafta væri í smíðum. Það sýndu gjörðirnar. Aukin harka í að framfylgja þeim. Lúsarleit á flugstöðinni og hlægilegar reglur um hver og hvernig má kaupa gjaldeyri í bönkum. Það má ekki lengur kaupa gjaldeyri í einhverjum banka, nei það verður að vera í þínum viðskiptabanka og þá aðeins með þínu korti á þinn reikning (en þó ekki í Leifsstöð, þar er bara einn Banki og þá gilda reglurnar ekki, hljómar kunnuglega fyrir þá sem þekkja til fyrri haftatímabila).

Þetta er í raun ekki áætlun um afnám hafta, þetta er bara blaður. Áætlun um afnám hafta væri ákveðnar aðgerðir og dagsetningar á þessu ári. Stefna að afnámi hafta kannski hugsanlega mögulega 2015. Aumkunnarvert svo ekki sé fastar að orði kveðið.

Ísland mun dragast aftur úr öðrum þjóðum í lífskjörum á næstu árum. Það er ljóst.

Það sem við þurfum er stefna sem miðar að því að á Íslandi geti hver og einn notað þann gjaldmiðil sem hann kýs. Gjaldmiðlafrelsi. Það er eina raunhæfa leiðin út úr þessu foraði. Íslendingar verða að læra að nýta sér smæðina og græða á henni, láta af mikilmennskubrjálæðinu sem hlegið er að hvarvetna og hætta að skjóta sig í fótinn með „sjálfstæðri“ peningastefnu og efnahagsstjórn. Við þurfum ekki á henni að halda! Sjáið hvert hún hefur skilað okkur, landið er í efnahagslegri rúst.

Tekjur íslendinga eru í erlendum myntum hvort sem er. Hvers vegna skipta þeim í íslenskar krónur? Af hverju getum við ekki bara notað þær beint? Til dæmis þau sem vinna við sjávarútveg eða við aðrar útflutningsgreinar. Hvað kemur í veg fyrir að þeim séu greidd launin í evrum eða dölum eða þeim gjaldmiðli sem notaður er? Laun sem greidd eru fyrir þjónustugreinar innanlands eins og til dæmis í heilbrigðisgeiranum gætu miðast við myntkörfu í sömu hlutföllum og tekjur útflutningsgreinanna.

Er ekki markmiðið að skapa stöðugleika? Eru ekki allir búnir að fá nóg af sveiflunum? Gengisfellingum? Efnahagslegri óstjórn?

Höft til 2015

Heimsendir III nálgast!

Ætlarðu að segja nei við Icesave? Hugsaðu þig þá þrisvar um! Það gæti skollið á HEIMSENDIR. Marel, Reykjanesbær, Össur og Landsvirkjun fá hugsanlega ekki lán í útlöndum, gjaldeyrishöftin gætu dáið, erlendir stjórnmálamenn líta hugsanlega íslenska stjórnmála- og embættismenn hornauga í yfir glasbarminn í kokteilboðum í Brussel og íslenskir sérfræðingar í Evrópumálum fá mögulega ekki eins góða skattfrjálsa vinnu hjá Sambandinu og þeim dreymir um. Hörmuleg framtíðarsýn ekki satt? En þú þarft ekki að óttast, keyptu Heimsendabol hjá Egozentric® París, London, Amsterdam, og þér er borgið. 

 

Gakktu um í staðfestingu þess að heimsendirinn er í nánd! Hvort sem það er gamli heimsendirinn eða sá yfirvofandi. Vertu vinum þínum þörf áminning um hvað mun gerast breyti þeir ekki rétt. Auðvitað eiga Íslendingar að greiða fyrir misheppnuð viðskiptaævintýri Björgólfs og félaga í útlöndum. Hvernig datt nokkrum manni annað í hug en það væri sjálfsagt? Hver kannast ekki við að hafa skrifað undir víxil hjá skyldmenni? Þetta er alveg eins. Sama góða tilfinningin fyrir að allt fari á besta veg. Enda er bjart framundan í efnahagsmálum heimsins, einkum í Evrópu, svo það er ekkert að óttast. Þrotabú Landsbankans er hvort sem er svo auðugt að það næst upp í allar kröfur, samþykkt skuldaviðurkenningarinnar er bara málamyndagjörningur og mun í mesta lagi kosta þjóðina 700 milljarða. Að vísu vildu viðsemjendurnir ekki bara taka þrotabúið og láta gott heita, en það er ekki vísbending um eitthvað óeðlilegt, nei, það er vísbending um að Íslendingar eru snillingar í samningum, snillingar sem láta einskis ófreistað við að gæta hagsmuna þjóðarinnar.

Einhver gæti sagt: „Þótt stjórnmálamennirnir hafi lofað endurgreiðslu, þá gerði ég það aldrei.“ Það er rétt upp að vissu marki. Stjórnmálamennirnir eru handhafar sjóðsins okkar og geta tæmt hann eftir eigin geðþótta og tæmt vasa komandi kynslóða líka til að greiða það sem út af stendur. Eignaréttarákvæði stjórnarskrárinnar ver þetta einmitt með tilliti til almannahagsmuna. Það þarf engan lögfræðing til að skilja þetta.

Hér er uppfærð verðtafla frá því bolirnir voru tveir: Verðið er ekkert minna en æðislegt, þú sparar 378% 435% frá listaverði og þarft aðeins að reiða fram 29,990 krónur fyrir stykkið, staðgreitt. Inn í þessu einstaka afsláttarverði er 30% virðisaukaskattur, en hann er hafður svona hóflegur vegna hinnar GLÆSILEGU niðurstöðu íslensku samninganefndarinnar í Icesave [I, II og III] (innsk. blm.). Sérstakur afsláttur er veittur ef allir bolirnir eru keyptir, eða 456% 767% af listaverði. Samtals kosta bolirnir tveir þrír, pakkaðir í plast, aðeins 75,990 124,990 krónur.

Bolirnir fást í öllum stærðum, hvítir með svörtu letri. 0,001 prósent af sendingarkostnaðinum rennur óskipt til Stjórnmálamannahjálpar Sameinuðu þjóðanna.

Baggalútsfrétt?

Þetta hljómar eins og frétt úr Lauknum eða Baggalúti. Og þetta hús, er það á Íslandi? Ekki væsir um Samkeppniseftirilitið í þessu húsi, ætli það sé með allar hæðirnar? Talandi um samkeppniseftirlit og verðsamráð. Hefur engum dottið í hug að líta á Mjólkursamsöluna og fyrirkomulag sölu á landbúnaðarafurðum? Þeir eru svo sniðugir stjórnmálamennirnir okkar að þeir tóku „ólöglegt“ frá „samráð“ þegar kemur að mjólkinni. Allt er gert til að koma í veg fyrir dónalega hegðun fyrirtækja á markaði en grófur dónaskapur við almenning í samband við mjólkurframleiðslu er látinn óátalinn. Sorglegt. Þetta er sjúkdómseinkenni Íslands, klíkuskapur sem hyglir fáum en skaðar fjöldann.

Heitir nú Byggingavörur Dúdda

Niðurstaða dómsmálsins skiptir ekki máli fyrir Ísland,

það fer á hausinn ef dómsmálið tapast. Verður gjaldþrota. Ef málið vinnst, erum við laus við þetta fyrir fullt og allt. Það er augljóst að Hollendingar og Bretar vilja ekki dómsmál. Ef þeir vinna málið, tapa þeir öllum kröfum. En þetta var algerlega þeirra mál, að greiða út innistæðurnar. Það gerðu þeir, eins og fram hefur komið, til að bjarga eigin skinni. Þeir Íslendingar sem vilja greiða fyrir þetta útspil þeirra eru ginningarfífl og kjarkleysingjar sem sjá ekki skóginn fyrir trjánum. Segjum „nei“ við þessum samningi í þjóðaratkvæðagreiðslu.

Áhættan af dómsmáli meiri

Hvað með Kim Il Sung og hina spekingana?

Það er nú algert lágmark að hringja í Kim Il Sung, Gordon Brown, Hugo Chaves og Alexander Lukashenko og spyrja þá álits á róstunum í Líbíu fyrst spekingarnir eru á annað borð farnir að tjá sig.

Segir Bandaríkin enga áhuga hafa á friði

Forsjárhyggju samfélagið

Vitaskuld á það að vera á ábyrgð foreldra hvort börn undir 18 fara í ljósabekki. Þessi opinbera afskiptasemi er ekkert minna en hlægileg. En hún er líka stórhættuleg, því opinber forsjáriðnaður verður alltaf að finna sér ný og ný viðfangsefni til að halda sjálfum sér við (búa til nýja óvini). Þannig eykst opinbera forsjáin smátt og smátt þar til hún hefur fest samfélagið í viðjar hreinnar flónsku sem haldið er við með ofbeldi.

Börnin fái að fara í ljós

Afleiðingar bannlaga

Ætli ekkjur og aðrir syrgjandi fjölskyldumeðlimir í Mexíkó séu sammála þeim sem vilja viðhalda bláu banni við öðrum fíkniefnum en víni og tóbaki?

Tollurinn sem greiða þarf vegna þessara skammsýnu sjónarmiða er miklu hærri en ef það væri ekki amast við fíkniefnum og þau sett undir lög og reglur eins og önnur neysluvara.

Hörmungarnar sem bann veldur eru gríðarlegar, eins og þeir sem orðið hafa fyrir árásum eða þjófnuðum eiturlyfjafíkla, vita.

Alkóhólistar á batavegi eru hvattir til að horfast í augu við fíkn sína og sjálfa sig undanbragðalaust. Erum við að horfast undanbragðalaust í augu við afleiðingarnar af fíkniefnabanninu?

Yfir 15.000 myrtir í eiturlyfjastríðum

Ekkert svigrúm

Umferðareyjur eru fyrirtaks öryggisventill, ef eitthvað kemur upp á, til dæmis ef það springur dekk eða skyndilega þarf að sveigja frá til að forða óhappi. Þá má aka upp á þær.

Er ég ók um Miklubraut í gærkvöldi sá ég að vegriðið sem fjallað er um í þessari frétt er sett alveg út við götuna. Mér þótti það óþægilegt. Það er ekkert svigrúm þarna lengur.

Væri ekki skynsamlegra, og hagkvæmara, að leggja eitt tvöfalt vegrið í miðju eyjunnar milli akreinanna?

Sama er uppi á teningnum á Hafnarfjarðarvegi, þar er vegriðið alveg út við götu. Þetta er óskynsamlegt og minnkar, eins og áður segir, svigrúm til að bregðast við óhöppum.

Framkvæmdir á Miklubraut