Sigurgeir Orri

18.2.2009 | 01:45

Ekki brautryðjandi

Án þess að lítið sé gert úr hlut Sigurðar í uppgangi og rekstri Loftleiða, er ekki rétt að kalla hann brautryðjanda. Þegar Alfreð Elíasson lagði til við stjórn félagsins að Lúxemborg yrði gerð að áfangastað félagsins í Evrópu var Sigurður Helgason alfarið á móti því og sagði það stappa nærri bilun að ætla að fljúga þangað. París og London væru aðalstaðirnir. Um þetta skrifaði hann langt bréf sem öllum er frjálst að lesa.

Munurinn á Lúxemborg og París og London var sá að Loftleiðamenn gátu ráðið verði flugfarsins þangað sjálfir, en flugferð til Frakklands og Bretlands kostaði fyrirfram ákveðið IATA-ríkisfargjald. Hefðu Loftleiðir farið að ráðum Sigurðar hefði fyrirtækið aldrei getað boðið lág fargjöld sem var forsendan að því að þeir náðu fótfestu á markaðnum í Bandaríkjunum.

Sigurður kom til starfa hjá Loftleiðum 1961 og gerðist þá yfirmaður Loftleiða vestanhafs. Markaðssetning Loftleiða í Bandaríkjunum fór fram á sjötta áratugnum þegar Sigurður var á Íslandi og stjórnaði steypustöð ásamt því að vera stjórnarmaður í Loftleiðum frá 1953. Sigurður Magnússon blaðafulltrúi Loftleiða fagnaði tíu ára afmæli Atlantshafsflugsins 1958 með því að segja að nú væru Loftleiðir komnar með fótfestu á hinum gjöfula markaði vestanhafs og spennandi væri að sjá hvar félagið yrði statt að tíu árum liðnum. 1968 var eitt af toppárum Loftleiða. Sigurður Magnússon sá að mikið var í vændum strax 1958.

Þótt margt megi eflaust gott segja um Sigurð, er rangt að segja að hann hafi verið brautryðjandi í ódýrum flugferðum, þar sem hann var á móti þeim í upphafi. Það er líka rangt að hann hafi byggt upp markaðinn í Bandaríkjunum.

Minningu Sigurðar er enginn greiði gerður með rangfærslum. Sagan mun vonandi dæma hann að verðleikum.

Sendi aðstandendum hans samúðarkveðju,

Sigurgeir Orri Sigurgeirsson