Erlend lán voru hagkvæmari kostur fyrir hagsýna

Er við hugðumst taka lán til fasteignakaupa voru kostirnir reiknaðir út, annars vegar íslensk lán með verðtryggingu og háum vöxtum og hins vegar erlend lán með gengisáhættu og lágum vöxtum. Excel útreikningar sýndu svart á hvítu að það var miklu hagkvæmara að taka erlent lán. Útreikningarnir miðuðu við að krónan gæti farið í lægsta gengi á tíu ára tímabili sem var um 2001 (en þá var dalurinn 110 krónur). Þrátt fyrir það var hagkvæmara að taka erlenda lánið. Ekki var gert ráð fyrir algeru hruni og dauða krónunnar. Það er rangt hjá Pétri að óábyrgir hafi tekið myntkörfulán. Íslenskir „hagstýrendur“ höfðu verðlagt krónuna út af markaðnum.

Fer ekki öllum að verða ljóst að krónan er búin að vera? Krónan er munaður sem Íslendingar hafa ekki lengur efni á. Við verðum að læra að nýta okkur smæðina og finna leiðir til að græða á henni en ekki vaða um í sjálfsblekkingu um að hægt sé að halda úti gjaldmiðli í landinu. Það er ekkert minna en hlægilegt að þurfa að sitja undir gjaldeyrishöftum og fölsku gengi. Það besta sem sparifjáreigendur og viljugir sparendur gætu fengið er raunverulegur gjaldmiðill að spara í. Þá fyrst eykst vilji til sparnaðar í landinu.

Bruðlurum bjargað